ზურა ვარდიაშვილი / ორიგინალი
ჩემი და პროკურატურის პრესსამსახურის თანამშრომლის სატელეფონო დიალოგი:
მე – რა ეტაპზეა გამოძიება, როგორ მიმდინარეობს, რამდენიმე დეტალი მაინტერესებს…
ის – კარგად.
მე – უკაცრავად, დაგიკონკრეტებთ, მაგალითად რამდენი მოწმე დაიკითხა ამ დროისთვის?
ის – ბევრი.
მე – ბატონო?
ის – ბევრი, რიცხვს ვერ გეტყვით.
მე – გაქვთ თუ არა ექსპერტიზის წინასწარი დასკვნა? ამოიღეთ თუ არა კამერების ჩანაწერები ან მაღაზიიდან ან ნებართვის გამცემი ორგანოდან…?
ის – ეს გამოძიების დეტალებია, გამომძიებლებმა იციან.
მე – არ შეგიძლიათ ჰკითხოთ?
ის – არ შემიძლია ახლა დავურეკო პროკურორს, რომელმაც წუხელ ღამე გაათია ამ საქმეზე მუშაობისას.
მე – მაპატიეთ, ალბათ ის ფაქტი, რომ ასეთ საქმეზე პროკურორმა ღამე გაათია, ეს მხოლოდ იმას ნიშნავს, რომ თავის საქმეს აკეთებს, ისევე როგორც ახლა მე ვაკეთებ კითხვებით, და თქვენ პასუხებს უნდა მცემდეთ…
ის – ადამიანო, გიხსნი ადამიანურად, ყოველ ხუთ წუთში მირეკავენ, ჩვენი განცხადება დევს ვებგვერდზე და იქ ნახეთ.
მე – რაიმე ახალი განცხადებაა?
ის – არა, გუშინდელი.
მე – იმედია ხვდებით, რომ ეგ განცხადება უკვე ნანახი მექნება.
ის – ძალიან კარგი.
მე – როგორც ვიცი შექმნილია საგამოძიებო ჯგუფი, ვინ ხელმძღვანელობს მას?
ის – პროკურორი.
მე – მაგას ვხვდები, ვინ პროკურორი? – სახელი და გვარი.
ის – ვერ გეტყვით
მე – რატომ, საიდუმლოა?
ის – არა, არ ვიცი.
მე – პროკურატურის პრესამსახურის თანამშრომელმა როგორ არ იცით რომელი პროკურორი ხელმძღვანელობს გამოძიებას ასეთი მნიშვნელობის საქმეზე?
ის – მე მხოლოდ ჩემს უფროსთან მაქვს ურთიერთობა.
მე – კარგი, ნახვამდის.
ის – ნახვამდის.